Eibarko euskara hiztegia
piku
2.
(piko).
iz.
(TE).
Higo.
(Ficus carica).
Uda-azkeneko hego-haiziak, aukerakuak pikuak heldutzeko. / Los vientos solanos del otoño vienen bien para madurar los higos.
piku-arbola.
iz.
(TE).
Higuera.
(Ficus carica).
... Eta beste baten, gosetu zan. Eta ikusirik urriñetik piku-arbola bat orriz jositta, juan zan ezer topatzen ete zetsan... / ... Y otro día, tuvo hambre. Y viendo de lejos una higuera poblada de hojas, se acercó a ella por si le encontraba fruto...
Ik.
piku.
pikupe.
iz.
(OEH).
Lugar bajo la higuera.
[Kazarixak] haze ezteguak izaten dittuen udabarrixan, pikupean. (Zirik 72).
pikupian egin.
esap.
(ETNO).
Modalidad de cazar bajo la higuera.
Keixapian antzera, goixaldian pikupera juan eta bertara agertzen diran txorixen zain egon. Ehiza klase hau, baiña, udazkenian egitten da. Txinbuak eta paseko txori txikixak harrapatzen dira, sasoikuak: bigotedun txinbua, pikuko txinbua, e.a.
Pikuak, arbola pikuak, ezta? Ta haintxe pikuak jatera etortzen ziran zozo-birigarruak. Ta "a distancia", txabola txiki bat eiñ, ta handitxik eitten genduan tirua. Eta gero, egun argiz, juaten giñan arbolapera, ta haintxe topatzen nittuan hildda erenak.
Ik.
keixara,
keixapian egin,
heskeran egin.
pikutan egon.
esap.
(IL).
Estar en babia,
estar abstraído,-a,
estar distraido,-a.
Hori be pikutan dago, ez da enterau be eitten.
pikutara juan.
esap.
(IL).
Echarse a perder,
irse al cuerno.
Hau txamarriau be pikutara juan da.
Ik.
Pekiñera juan,
Tutuluko estratara juan.